✨ Gözlerinin Kaldığı Yerden

Bugün seni düşünürken aklıma yine gözlerin geldi.
Hiçbir kelime kadar gürültülü değil onlar;
tam tersine, sessizliğiyle insanın içini en çok anlatan şey.

Gözlerinde saklı bir sakinlik var sanki.
Dışarıdan bakınca belli olmayan,
ama içine düştüğünde insanı usulca tutan bir derinlik…
ben o derinliği özlüyorum bugün.

Ne zaman seni düşünsem,
içimde hafif bir titreme oluyor.
Bu titreme hüzünden değil,
daha çok içimi ısıtan ama tarif edemediğim bir duygudan.

Bazen kendi kendime soruyorum;
bir insanın aklında en çok ne kalır?
Sözler mi, anılar mı, dokunuşlar mı?
Benim için cevap hep aynı:
senin gözlerin.

Çünkü senin gözlerinde insanı kendine çeken bir şey var.
Ne tamamen ışık, ne tamamen karanlık…
ikisinin arasında, kalbi yerinden oynatan bir sıcaklık.

Ve bugün,
sabahın soğuğu içime işlerken bile
seni hatırlayınca ısınmamın tek sebebi bu:
o gözlerin bende bıraktığı sessiz esinti.

Bilmiyorum nasıl oldu,
ama gözlerin bende hiç gitmeyecek bir yer buldu.
Uzak olsan bile…
içimde hâlâ en yakın duran şey onlar.